غریب و بیوسِ درداں ھچ کس نہ چار ایت.
نئیکہ آئي درد و اندوھاں یک کسءِ مار ایت.
نئیکہ آئي درد و اندوھاں یک کسءِ مار ایت.
ھچ فائدہ نیست پہ مردم ھما دیدار و گیندا.
کئیت و چالاکی کنت پہ وتئی مطلبِ جیندا.
ھما غریبٰ چہ وتئی خزانہٰ گنج دات خداوندا.
عبرت بکنت سردار توجہ بکنت پہ حاجتمندا.
دور نہ اوشتاتہ پہ ھچ کسٰ مردان یکیں رنگٰ.
کجا أنت ھما مرد مُرت أنت بیوس نام و ننگٰ.
شاعر: میر آسکانی بلوچ
