الاثنين، يونيو 25، 2018

بلوچی سرپدی او لبزانک و نبشتانک شعر

دلگوش:
شما ھرچیکہ گوش إت بگوش إت بلہ گیشتر چہ شما منی جند پریشان إنت.
ھر شپ و روچ منی ورد و وراک یک چونڈوکیں ھوشک ایں نان إنت.

پرچیاکہ منی اصلی دود و ربیدگ و مادری زبان گار و گمسار إنت.
گیشتر من نہ زانان بلہ بلوچی گیشتریں لبزاں فارسی زبان مان إنت.

گوڑا منی خیالٰ بلوچی نبشتانک رھبند گون فارسیٰ یک سان إنت.
بلوچ بہ زان أنت کہ ھفتاد پنچ در صد فارسی معی مادری زبان إنت.

گوڑا چطور بیت کنت کہ فارسیانی حرف نبیسگ دریں زبان إنت.
اشیا ھر کس بزانت ھر قومِ مادری زبان آئیا دوستر چہ وتعی جان إنت. 

بلوچی نبشتانک رھبند در اصلا پچ گرگ بیتگ کہ مثل فارسی زبان إنت.
او مروچیگیں دؤرا بلوچٰ ترقی کوتگ کہ جاھلی کم  کما  گار    بیان إنت. 

بلوچ قوم چہ اسکولٰ محروم کنعگ بیت تانکہ وتعی بد و نیکٰ مزانت و جاھل بہ بیت.

جاھل بیعگ سبب بے تعلیم بزانکہ بے زانت ایں الا ماشاءاللّہ.

او قومِ کہ چہ آئی اصلی دود وربیدگ پچ گرگ بہ بیت.

او پدا ھما قوم بے علم ایں جوان علم حاصل بہ کنت بزانکہ پہ وتعی گار بیتگ ایں دود و ربیدگ شوھازا سر سر جنت چو کہ معی وڑا.


میر آسکانی بلوچ.