الاثنين، يونيو 25، 2018

شاعر: میر آسکانی. بلوچی لبزانک و نبشتانک

بیا    منی قاصد    او کپوت چاهی.
بُلُبُل گُفتار و منی وش گوش ایں قاضی.

معی  دلی  دوست و   همدل ایں رازی.
بند     وتعی  لانکَٰ إصفرا      غازی.

رحت     و پالام   کن دُلدُلٰ     تازی.
زین ئے     پہ دلبندا    دئے حجازی.

دئے     رکابٰ   پادان پیش   گاهی.
نیندی      پہ ونگٰ  دلجم و دراهی.

کلیگٰ    آپ کن   چہ باغچها   مالی.
تیز   و إشتاپ   کن مرغ وقاب بالی.

دؤر    کن چہ بلوچستان  زئیدا پگاهی.
بیا    چہ آبندان     باغین سربازی.

موه    ندات شپ   ترا باندا بیگاهی.
گوڑا شامٰ نوش کن چہ کزور کؤرا  ماهی.

نیند    منی بورزین      ماڑیٰ شاهی.
ساهگ     و دیوانٰ         مڑا گاهی.

گپان      دلگوش کن   شر پہ آگاهی.
چو    سپاهی     و رهزنٰ       ڈاهی.

شینگ   کن منی  پیغامٰ باندا گوامگاهی.
مکران    دراهین کونڈان   هر جاهی.

گوهرین      دپگالان معی    سخندامی.
شعر   و پربندان   چہ میرین آسکانی.

شاعر میر آســـــــــــــکانی بلـــــــــــــــــــــوچ